Üç Fidan Ağıdı Şiiri - İhsan Yılmaz

Üç Fidan Ağıdı

Diyarbakır meydanında düştü üç can,
Güpegündüz, güneşin ortasında kan.
Biri Tahir, barışın diliydi,
Biri Vedat, halkın hafızasıydı.

Biri Zeki, yüce bir hekimdi,
Halkın yarasına merhem gibiydi.
Üç fidan yıkıldı meydan taşına,
Ağıt düştü anaların başına.

Ah Diyarbakır, taşın ağlar,
Üç fidan düştü, gökler yanar.
Yalımın sahibi var elbet,
Sorulur bir gün, hesap sorar.

Her günün bir sabahı var,
Her zulmün bir hesabı var.
Sorar elbet bu halk bir gün,
Kim vurdu canları, kim çaldı ömrün?

Barış için, adalet için,
Çocukların yarınları için…
Susturamaz kurşun bu kenti,
Üç fidan büyüttü direnişi.

Ah Diyarbakır, taşın ağlar,
Üç fidan düştü, gökler yanar.
Yalımın sahibi var elbet,
Sorulur bir gün, hesap sorar.

Yıldızlar şahidim olsun,
Taşlar dile gelip söylesin.
Üç fidan düştü ama unutulmaz,
İsimleri halkın yüreğinde büyüsün…
Eylül / 2025