"Üç elma" dedi,
"Bu üç elma..."
Acaba olur mu elmayla gönül alma?
İkisini kopardı dalından,
Koydu usulca yanı başına.
Dedi: "Hak vardır hak,
Adı, Hak olan Allah’ın adıyla..."
Biri sana, biri ona,
Dalda kalan elma gökte uçan kuşa.
"Bir elmadan ne olacak!" dedi,
"Yeter ki sen kimsenin gönlünü kırma."
Gönül koyma, gönül al;
Bir gülümseyiş yetmez mi bazen?
"Her hakkın vakti gelir" dedi,
"Yeter ki kalmasın kimse içten içe mahzun."
Gün olur gelirse sıra,
Veririm hakkını sevdalıma...
Ama şimdilik bu elmalar:
Biri dosta, biri yola, biri de umuda...
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 5.4.2024 21:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!