Uç Ellerimden Şiiri - Hasan Hüseyin Yılmaz

Ufukta kaybolan bulutlar gibi
Sen de gökyüzüne uç ellerimden.
Hüsranla son bulan umutlar gibi
Öyle bir hüzünle geç ellerimden.

Yıllardır gölgende barındı gönlüm
Yüzünün nuruyla arındı gönlüm
Madem ki utancın, arındı gönlüm
Bir günahmış gibi kaç ellerimden.

Yokluğun aklımı başımdan alsın
Hayalin uykumu gözümden çalsın
Yanmadık ne ciğer ne yürek kalsın
Onulmaz yaralar aç ellerimden.

Ateş-i aşkınla yaksın hicranın
Hasretten kelepçe taksın hicranın
Her gece çarmıha çaksın hicranın
Kalmasın alacak öç ellerimden.

Gözlerine nice destan yazdım ben
Adını kalbime resmen kazdım ben
Öyle kolay kolay bırakmazdım ben
Şimdi ayrılığı iç ellerimden.

Senli düşlerimi kesip kırparak
Kapıyı yüzüme hınçla çarparak
Başka sevdalara kanat çırparak
İklimden iklime göç ellerimden.

Devasız dertlere duçar olsam da
Derbeder perişan naçar olsam da
Her gece bir şişe açar olsam da
Nedamet bekleme hiç ellerimden

Hasan Hüseyin YILMAZ