Üç boyutlu sevda Şiiri - Cengiz Demir

dün yolladım seni suskunlukla
al işte
bugünden özler oldum
ve umarsız yanlızlıktan sıkıldım
sohbet çeker canım en koyusundan
alabildigine senli
alabildigine konuşkan

içimde
kimliksiz,yalıtımsız bir yanlızlık
dışımda sıcacık,taze bir bahar
oysa dilimde bir cehennem tütmekte

aglamakta
aglamaklı olamakta gece

ustam,
anam,
babam
sevdam.....

aşım,
ekmegim,
tuzum

ben seni şimdiden ÖZLEDİM
duyumsuyormusun.......

geceyi çekmesi zor iş yıldızlardan
karnım tok çok şükür
tabakamda
sekiz-on cigaram
gözlerimde uyku taşmakta
deyiverse yastıga başım
en amansız uykulara dalarım
bir korkumda bu ya
u-yu-mak
uyuyup senin düşüne düşmek
kan ter uyanmak sana

gülüşünün mümkünsüzlügünden
mümkün oldugunca
uzanmak sana
deyememek...

ama yanılsamalarda kalıyor kavuşmalar
el sallamalarda
vedalarda
alazlanıyor gülüşün
ayrılık bahara takılıp kalıyor

yar yüreginde yüregini bilemek yok

anlamsız
tutarsızım şimdi
çocuk heyacanı
ölüm korkusu
aynalardan gülen
artılı eksili çelişkindeyim
nerdesin ömrümün çiçek tarlası
ben şiirler dolusu beklentindeyim

birini bekliyorum herhal
eskiden kalma
yaşanılması unutulmuş bir yarını belkide
belkide
birşeyleri eksik güncenin
geceme türkü yakan dost sözü
yarını anlamlaştıran yar gözü
karanlıga çakmak taşı meze
bu zehir zıkkım geceye belkide

işte
yankı bulmamış bir çıglık bu şiir sana

sen ki,
günyüzü görmemiş umutsun henüz
çok uzak senden
yalanlar,kahbelikler,hayınlıklar
çok uzak
en kutsal degerler kadar durusun henüz

nereden nereye uçtu yüregim...
sevdamda hain eli var besbelli
uykularım diyorum
bölünüyor bölük pörçük...

ve giden gözlerine düşüyor sevdam
gözlerin aydınlık
birinde ay dogarken
güneş dogumsuyor birinde

dogamsın kirletilmemiş
anam,babam,kardeşim
yar tadında ustamsın koşulsuz
gün müsün,
güneş mi
yalan mı
düş mü

sen ey yüregimin katıksız sahibi.....

bir senaryo var penceremde
iki genç aşık uzakta
baharda
çam agacı altında
parkta
elele birbirlerine sevda yalanları söylemekte
gün gibi belli olsada yarınlarında ayrılık
yeni terlemiş bıyıklarıyla oglanın
henüz tomurcuga yatmış kızın
ardına kadar açıktır yürekleri

yeşil pancurlu,ev olmasada umutlarında
genede ev düşler
umut düşlerler kucak-kucak
atomsuz,napalsız,savaşsız
bir dünya kursak
kardeş olsak derler belkide

bak hala düşündeyim
oysa ne bileyim senden sonra
rüzgarına bırakabilirdim kendimi hayatın
öylece yok olup gidebilirdim
sular seller gibi
kaybolabilirdim gecelerde
tutunur düşlere,umutlara
vurabilirdim kendimi
bir kanaryanın kafesler ötesi çıglıgına
düşürebilirdin sevdamı...
senden başka şiir adlı bir kıza

halbuki sensizim..
sensizligin matlıgını
sensizligin zayıflıgını
dorugunu sensizligin, kimsesizligini
acizligini yaşamaktayım

gel gör ki
kanatamıyorum
parçalayamıyorum yüregimi
sözkonum SENSİN.....

itiraf ediyorum..
çözülüyorum sana
sayfa sayfa,dosya dosya

genede aglar neylersin
kanasada ömrüm''gül'' derim
anlık,saniyelik,bir kerecik
''gül''dedim o sana dönüp kaldı
yorumsuz,
sonrasız

artık çocuklugumdan taşıdıgım bir oyun gibi
ıslıklayarak öykümü,
yüregim cebimde
bögrümde taşıyorum seni
zamanın,mekanın önemi yok
kara taşlı kara kaldırımlarda
yagmur altında upuzun yatan
tutanaksız bir gölgeyim
sadece....

bir''çıt'' bir''ses''
bir''nefes'' beklemekteyim

eski zaman filminden bir kare çalınmış gibi
siyah beyaz görüyorum gidişini
dönüşü tasarlanmayan.......

öksüz bir serçe gibi çırpınaşlarla ölüyorum

bir umudum o ki...
gittin ya
sagır ve dilsiz, bir ayrılıga
agladı ya ardından o kent
o sokaklar...
adımının deydigi kaldırımlar
aglattın ya....

şimdi gelişine bel baglamış yüregim....
umut tuttum yılları
dua'm o ki
gelişin gidişinden aydınlık olsun
yanlızlıgıma

maviş bir çocuk gibi şen şakrak
yaramaz bir sevda getir bana
ELLERİNLE
yeniden dogup,rengini alsın bu kent
yeşile-sarıya bürünsün
sen geldin diye

dua'm o ki
gelişin ay olsun aydınlık olsun
muştu olsun gönlüme......

24 mayıs 1995