Üç Beş Adam Şiiri - Mücella Pakdemir

Üç beş adam buluştular
Çatık kaşlı, sert mizaçlı
Kararlı ve kızgındılar

Şövalye yüzüklerini ovaladılar
Parlattılar
O kadar

Ardından…
Bombaların küçük kıyametleri…
Nesillerin büyük felâketleri…
Çok feci…

Üçgenler, beşgenler, yedigenler…
Gizli mi gizli odalarında
Tezgâhlar işbaşında
Gölgelerin gücü adına!
Dokunan can, dökülen kan
İzahat hep palavra

Köprüler dikenli, iltimas balkaymak
Keçi sakallısı sâhibi, çember sakallısı tutsak
Ne suçüstülerin hükmü var, ne sumen altıların
Gerçekler kaybolur bu arenada
En büyük günah sayılır günaha inanmak

Komisyonlar göstermelik, ifadeler muallak
Devlet sırrı bahanesi koca bir yalak
Gelen içer, giden içer
Bu yoldan kimler gelir, kimler geçer

Herkes vatansever, herkes kahraman…
El mi yaman, bey mi yaman?
Demokrasi firarda…
Pankartların ardında kaybolmuş
Bayrak taşıyan gönder feryatta
Kimin umurunda?

Üç beş adam buluştular
Çatık kaşlı, sert mizaçlı
Kararlı ve kızgındılar

Şövalye yüzüklerini ovaladılar
Parlattılar
İşte, bütün bildiğim bu kadar

Sır, benim sırrım değil ki!