Önce Allah vardı.
sonra Osmanlı...
ve sonra Türk...
Bu topraklara ayaklarım
işte bu üç ayakla bağlandı.
Bu üç ayakla bütün pisliklere göğüs gerdim.
Bu üç ayakla kendimi bildim
kim olduğumu
nerede olduğumu öğrendim.
ve şimdi bugün
bu üç ayağa rağmen
olanları izliyorum da;
hırstan, çaresizlikten, kızgınlıktan ağlar oldum! ..
Ne yaptık biz bu üç ayağı? ..
ne çabuk unutuldu o koskoca tarih!
Hazır en büyük destek kendimizdenken kendimize;
neden böyle
başka başka ayaklara dayandık! ?
ve daha kötüsü
neden böyle
birbirimize karşı bile kirlendik? ..
Üç ayakla basmazsa bu topraklara her Türk bir an önce;
üçü de baka baka halimize
kızgınlıktan, hırstan, çaresizlikten ağlamaz mı? !
Tufanlar kopmaz mı başımızın üstünde? ! ..
Unutmayalım;
Önce Allah vardı.
sonra Osmanlı...
ve sonra Türk...
Sahip çıkılmazsa bu derin mirasa,
haller, tavırlar birbirimize
hızla geçirilmezse gözden;
uçuverir ellerimizden bu sihir
bu geçmiş.
Unutmayalım...
(Kasım 2007)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 3.12.2007 23:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Dalman](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/03/uc-ayakla-bas.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!