Kervanını doğru yoldan çıkarma
Hayra yol al kalma şerinen oğul
Rızgına ol gani boşa yakarma
Olma el malına yerinen oğul
Her gördüğün parça yama değildir
Kümbet bana ben kümbete
Kurban olam can kümbete
Hele şöhret şan Kümbete
Destan yazarım destan
Geleceği kalesine
Filim koptu baktım yaş ellilerde
Gelen giden görmüş sanki perdeyim
Ne santim geride nede ilerde
Uyudum uyandım aynı yerdeyim
Düğümleyip kör kundağa sarmışlar
Gel zaman git zaman yaş elli oldu
Üçbeş güzel günüm teselli oldu
Şafak geri sayar yön belli oldu
Kervan yorgun yolda yolcu neylesin
Kim bilirki kimler vardır sırada
Kendi söylediğin olurmu ferman
Kel isen ilacın kendine derman
Derleyip dermeden olurmu harman
Çiçek görmeyinen bağ çevrilirmi
Kendine zarardır azılı olan
Hele gönlüm sırlarımı yazdığım
Defterimi kimselere söyleme
Kırk senedir aralıksız dizdiğim
Dertlerimi kimselere söyleme
Uzaklarda gizli gizli beklerim
Yüce dağlar haber verin
Karlarınız eridi mi
Düzlüklerin derelerin
Yeşil örtü bürüdümü
Sert estimi rüzgârların
Halimi sormayın benim dostlarım
Bundan böyle ben bir cana küskünüm
Bir çift sözü için yanar ağlarım
Bundan böyle nazlı yare küskünüm
Söz verdide sözünden geri döndü
Bir ömrün sonu geldi
Yarılıyor topraklar
Sonbahar ayı yine
Dökülüyor yapraklar
Dertli derdini bulur
Bindim bir ayaksız ata
Gayrı inmem mümkünmüdür
Gözümü yumdum hayata
Gayrı dönmem mümkünmüdür
Boyun eydim taksirata
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!