UB-065 Güneş varken! .. Şiiri - Mehmet Ç ...

Ay doğar yüreğime
Güneşi müjdelemek için
Ortalık karanlıktır
Ay varken doğmaz güneş
Bilse ki ay, güneş doğunca
Boğulacaktır aydınlığa
Kaybolup gidecektir
Karanlığa kadar bekleyecektir

İnsanların rehberlikleri
Ay gibidir insanlığa
Sadece karanlıkta bellidir
Gerçek bilginin yokluğunda
Gerçek bilgi güneş gibidir
Geleceğini haber verir
Karanlıktaki aylarla
Hepsi kaybolur aydınlıkta

Tanrı sözüdür güneş gibi
Aydınlığıyla bilirsin geldiğini
Tanrı sözü gelince insanlığa
Rehberler mahkûmdur kaybolmaya

Tanrı sözü gelince insanlığa
Hiçbir bilgi kalmaz karanlığa
Gölgeler bile kavuşur aydınlığa
Aydınlık hep umut verir çağlara

Atalarım, çevrem ay gibidir bana
Aydınlatırlar beni karanlıkta
Güneş gelince ortalığa
Hepsi yok olur parlaklığında

Aklı olan ay aramaz aydınlıkta
Aydınlık varken ay aranıyorsa
Gözler, kulaklar, kalpler.......
Kalmamış mıdır koyu bir karanlıkta? ! ..

Güneş varken ortalıkta
Giriyorsa insan mağarasına
Gözlerini kör, kulaklarını sağır
Kalbini yapmışsa sevgisizlikle tamtakır
Hiç bir şey kurtaramaz onu ateşte kalır! ..

30.12.2005-İzmir