UB-034 Birlik mi? Şiiri - Mehmet Çoban

İnsan,

Ayrılmaya bu kadar hevesliyken mi?
Her fırsatta kavgayı yeğlemişken mi?
Dün zalim dediğine, bu gün adil derken mi?
Veya dün adil denilene, bu gün zalim derken mi?
Olayları çıkara göre değerlendiriyorken mi?
Dediğim dediktik, insanda değişmeden mi?

Hem,

Geçmişlerimiz bırakmaz ki...
Olmadık zamanda çıkar ortaya
Savurur insanları oraya buraya
Ne kadar inkâr etse de geçmişini
Takılır kalır insan hep oraya buraya! .....

Takılmamak için oraya buraya,
Özgür olmak gerekir insana
Geçmişten gelen tüm duvarlara
Anlayışlarını yatırtmalı masaya
Hepsini koymalı açık tartışmaya! ...

Ama derse ki, ben şunu asla tartışamam,
Ama derse ki, asla vazgeçemem şundan,

Hiç bir zaman uçamaz havaya
Atlayamaz denize balıklama
Gidemez gitmediği kıtalara
Karışamaz bütün insanlığa

Hayallerinizin olması için gerçek
İnsan bütün duvarlarıyla yüzleşecek

İnsanlar arasındaki ayrılık
Ancak böyle, böyle dinecek

Düşüncelere karşı saygı
Düşüncelere karşı anlayış
Ancak tartışılarak kazanılacak
Hiçbir konu karanlıkta kalmayacak

Karanlıkta kalan konular,
İnsanlara olur kalın duvarlar! ..

Hayal ötesi beraberlik
Ayrı fikirlere incelik
İncelikte olmalı yeterlilik

İstenirse hep ben olgusunda birlik
Her bende oluşur kuvvetli dirilik

Eğilmeli benler, benlere sevgiyle
Söyleneni kendi sözü gibi dinlerse,
Belki o zaman adım atar birliğe! ..

Hey, geliyoruz, gidiyoruz,
Yakıyoruz, yıkıyoruz bilin ha! ...

Gelecekler, yakacaklar, yıkacaklar,
Bunları ancak, iyi temizlik paklar! ...

Diyorsa kalbim, Diyorsa kalbimiz,
Ne söylersek söyleyelim boş sözde! ...

Kendi gerçeklerimizle yüzleşmeden
Kalplerimiz yalandan temizlenmeden
İnsanlığa sevgi, çıkarsız yerleşmeden
İnsan, kurtulamaz birlik hayallerinden! ..

08.06.2006 - İzmir