Duvarların içinde
Kapıların gerisinde
Örtülü perdelerde
İçlerimizde aydınlık
Dışımızda karanlık
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Gözlerdeki perdeler... Ne kadar kolay özetliyor durumu.... Tabiri caizse 'Cuk' diye oturuyor... Bütün telaşlardan öncelikle aydınlık telaşı taşıyan bu güzel şiiriniz için sizi yürekten kutlarım sayın Çoban... Güzel yorumu için de Sayın Fikret Oğuztürk'e teşekkür ederim. Yüreğinize sağlık...
Perdeleri kaldırdığımız zaman etrafımızı görürüz. Ama görmek istemeyenler de yok değil..
Tebrikler..
Aydınlıklarımızdan güç alalım
Karanlığı bir kaşık suda boğalım
Boğalım dostum.
Saygıyla.
bireyselligimizi anladigimiz gün toplumsal yasam bilincini gelistirmeye yüregimiz olacakti, aydinligimizdan güc alalim, karanligi bir kasik suda bogalim demek isterdim ictenlikle, ama icim ürperiyor bu son cümlede (bir sey cagristiriyor inceden ince sanki)...her neyse...acik perdelerde yasam halbuki mozaik olusturacak ne cok renklilik kazanirdi, yoksa yasami mi cezalandiriyoruz, kim bilir belki kiskaniyoruz icimizde bize inat o emekleyen cocugumuzun tüm sadeliginde yasam görevine sadikligini...Hos bir anlatimla güzel bu duyarliga dizenizi kutluyorum degerli Mehmet
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta