: LÂF’A BAK! ..
TV.Kanallarından birisinde,İlâhiyatçı ve uzman bir hanımefendi,
konuk olduğu bir dinî sohbette, Hz.Mevlâna’ya atfen diyor ki:
“..ALLAH SEVGİSİ bir kâlbe yerleşince,artık,orda,başka bir sevgi bı-
rakmaz! .” Gûya,EFENDİ (Hz.MEVLÂNA) böyle diyesiymiş …(!)
ALLAH, tüm diğer sevgilere düşman,tüm başka Aşkları kıskanan
haset,kendi...sinden başka hiçbirşeyin sevilmesini istemeyen,kıskanç bir YARATICI mı? ? ..
“..Birbirirnizi sevin ki,iman sahibi olabilesiniz; iman sahibi olunuz ki Cennete girebilesiniz..” buyuran, Hz. AHMED-İ MAHMUD-U MUHAMMED MUSTAFA (SAV)
gibi bir peygamberine,(HABİBİM..) diyerek yüceltmiştir..
Hz.MEVLÂNA / EFENDİ,gerçekten de böyle demiş iseee..Gerçekten de ALLAH (C.C.) ,kâlplerdeki tüm diğer sevgilere,aşklara “..Hele siz şöyle bir durun! çıkın hele! , benim,dostluğumdan başkasının girmesine iznim yoktur! ..” mu diyor? ..
Hayır,asla,halaaaa; olası değil! ..
Ancak,kimi kulları O’na olan Aşkıyla,kendi irade ve isteğiyle tüm sevgileri,aşkları ve dostlukları elinin tersiyle itmiş olabilirler……
23.01.2007 Tarihli,(ANLAMAK ZOR EFENDİ’yi) başlıklı şiirimde,(Aklım,fikrim,şairliğim pes ediyor! ..) demiş olsam da,şimdi,hepten (PES!) diyemeyeceğim..
Araştırmak ve yeniden tefekkür etmek üzere şimdilik şöyle düşünüyorum:
Gönlümdeki,kâlbimdeki,beynimdeki DOĞA,HAYVANAT,NEBATAT sevgilerimi,bahçemde açan,renk renk gülleri,boyun kırmış çiçeklerin hepsini okşayıp-sevmemi, denizin ışıltılarını,Göğün pırıltısını, maviliğini, Güneş’in haşmetini,Mahtab’ın unutulmaz
çağrıştırdıklarını, kestane doru bir Tay’ın gözlerindeki pırıltıları,
o pırıltıların çağrıştırdığı Bal Gözlü İlk Aşkımı,EŞİMİ,EVLÂDIMI,HELE Kİ TEK VE GERÇEK CAN DOSTUMU…Hasılı,tüm(ötekiler) dediği YARATILMIŞLARI sevmemi,onlara aşık ve dost olmamı nasıl istememiş olsun ki?
Ben ALLAH’ı seviyorım.,O’nun AŞKIYLA yansam da,O’NA KURBAN OLSAM DA,Baharlarını,Yaz’ını tüketmiş,karakışını,son demlerini, uzatmalarını oynuyor da olsam,kalan daracık zaman içinde bile, Batan geminin son ümidi,tahlisiye sandalı misali de olsa bile, SEVGİYE,AŞKA,HELE DE DOSTLUĞA,CAN DOSTLUĞA ille de ille SONNEFESİME KADAR VARIM VE AÇIM,AÇIĞIM; YÜREĞİMDEKİ YÜCE RABBIMIN SEVGİSİNE RAĞMEN…
-ERDEK-15.11.2011
Mehmet Cemalettin BayhanKayıt Tarihi : 27.3.2012 20:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!