Tuzlu Haz Şiiri - Nil Alaz

“Yalnızlığın sesini neden bu kadar çok açıyorsun ki”

bizde sessizliği konuşuyoruz
zaman ısırıkları derin ve sıcak
şarap gibi sarhoş edici
köpük köpük ıslak vuruşlar
kalp atışları acur
rüzgârın külleri vardır
kırmızı ve sarı

tuzlu haz
kırılgan gözyaşları
el yazması

nemli bahçelerde arya
denizlerin yağmur ormanları
kızmemesi çiçeği damlası
-yanardağ ve magma-

ben esintiyim biliyorsun...dudaklarım gül kokulu doğum
asıl papirüs bir bulutta mahfuz.
pür âteş