İlk önce hayâlini kurduk
Daha sonra o hayâli görmeye başladık.
Sonra gördüklerimize tutunduk..
..Sevdik
Ve beklemeyi öğrendik.
Öyle çok bekledik ki..
Bekledikçe, beklemeyi de
..Sevdik.
Sevdikçe..(sandık)
O gerçeği (!) kabullendik.
İnandık be!
Hiç kimseyi inandıramasak bile..
Kendimizi
Evet evet, kalbimizi..
..aklımızı, ruhumuzu...
Ölümüne, ya hû!
Ölümüne...
İnandık
O sevda sandığımız
meçhule
Kapan/dık
Şimdi bizi kim yamayacak kendimize?
Şimdi bizi kim toplayacak?
//..Kırıldıkça ufalanan
Hayatlarımızdan..//
Not düş mü yorum
Geceye...
Dilruba 24 Mart 2021 / 01:10
Kayıt Tarihi : 24.3.2021 01:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ne zaman dokunan bir şiir okusam böyle oluyor.. Etkileşim
Kalbimiz beynimizi öldürdü... ve olan oldu... Kırıldık ufalandık...
O kırıklardan ufaklardan yeni bir şey çıkar mı, daha sağlam da olabilir, bilmiyorum...
Güzel bir şiir
Tebrikler
Seneler eskidi üzerimizde
Biz inanmaya devam ettik
Bekleyelim bari az daha...yolun sonu zaten karşısı
Kalemine sağlık ... saygılarımla esenlikler
öncekilerden istifade etmiştim.
İnsan kendini ikna edebilirse
başarabilirmiş. Kandine inanmakta
böyle olmalı. Tabi daha bir kaç
his var ki muhtemelen onları da
kullanmalı. Gayret veya şevk gibi
şeyler.
Efendim güzel işlemişsiniz.
TEBRİKLER SAYIN GENÇ
Şiiriniz sayfanızda bir değer bulmuş.
Gönül sesinizi beğenerek alkışladık, selâmladık.
Her şey gönlünüzce olsun Sn Emine Genç Hanımefendi kardeşimiz
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Şen ve Esen kalınız her daim
TÜM YORUMLAR (8)