Ruhunun perçemini,
Asmış darağacına,
O fettan gözlerileriyle,
Düşürüyor ağına.
Kan kırmızı rujünü
Akıtıyor ruhlara,
Titreyen bedeniyle,
Hükmediyor insana.
Savururken saçını,
Kibir ile dört yana,
Aslında alçalıyor
Durmaksızın tabana.
20.05.2010
Kayıt Tarihi : 6.6.2010 02:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!