Tüy Bitmedik Yetim Hakkı

Tüy bitmedik yetim hakkı var, her kuruşun da
Hizmette ilerde, ganimette geri kurtuluşunda.
Hak etmediğin üç kuruşa tama edip kanma,
Kul hakkının hesabı zordur, ganimet sanma.
Şeytan, nice hizmette Müslüman kanına girdi.
Onlarda biliyor dava hor garip, bu dava hakirdi
Şimdi refah, lüks içinde zengin yaşamak tasın
Askeri ücretle nasıl mal mülk sahibi olmaktasın?
“Şeriat zahire göre hüküm verir” derler bilirsin.
Sen gel külahıma anlat, hayasız “miras” dersin
Yedi düvel biliyor, davulcunun oğlu olduğunu
Bu işte iki yakan bir araya gelip de doyduğunu
Sonra “babadan değil, dededen miras” diyorsun
Onun meteliğe atacak kurşunu yoktu biliyorsun.
Ben biliyorum, sen biliyorsun, herkes biliyor.
Herkes de sabır “aklı başına gelir sabret" diyor.
Kendini düşünmüyorsan, bari evlatları düşün.
Kursağına haram sokma, sonra olmaz dönüşün
Boğazından haram geçenin, imanı kemale ermez.
Evlatlar beddua eder, ana baba beddua etmez,
Sanma kaptığın kar, hesap kesilir aheste aheste
Mizan kurulunca, şeytana komşuluk var, kodes de.
2002

Bir beldeden başka yere gitmek mi, yalnız hicret?
Yedi Sema’yı aşmak mı miraç, zekât mı ticaret?
Birkaç fakir doyurup, çocuk okutmak mı davan?
Cennet arzusu, cehennem korkusu din bu sanman
Camiye sergi açıp, himmet toplamak mı hünerin?
Alan elden üstündür, bilmez misin sen veren elin?
Sabaha kadar namaz ve tespih çekmek mi ibadet?
Müslümanlıkta yeterli mi, sade kelime-i şahadet?
Tabağını sıyırmak, gündüz de uyumak mı sünnet?
Evlenip, çocuk yapmak mı, Haktan rızık beklemek?
Hasta ziyareti, birkaç yetim okşamak mı marifetin?
Sakal bırakmak, şalvar, car giymek mi meziyetin.
Vatanında paryasın, illa pranga takmak mı esaret
Tanka taş atıp, pankartla slogan atmak mı cesaret
İçine hapsettiğini sandığın nefsinin, mahkûmusun.
Düzene baş kaldırıp, bayrak açsan düzenin kulusun.
Bırak bahane ve mazereti, kalk silkin, kendine gel
Ruhunu saran zinciri kır, “Bismillah” de ufkunu del.
1985

Kıbleye kalbinle dön, göklere yolculuk var.
Haydi, Burak bekliyor çok yakında uzaklar.
Her namaz miracıdır, Allah'ın huzurunda.
Her Mümin o beş vakti, farz-ı eda zorunda
Ne fakir kullar, ne zengin dullar var gelene
Hak kapısını açar, kapısını “çalayım” diyene.
1990

Kız çocuğu bir fert, erkek devr-i fetrettir.
Bölünmek nefretse, bölüşmek hikmettir.
2001

Sakal ve kürkten, seni göremiyorum.
Biraz sus, konuşunca duyamıyorum.
Özden düşen gözden, gönülden düşer.
Her şeyi zamana bırak, hayır ve şer.
Adalet gecikmez, hükmünde adil ol.
Teraziyi denk tut, adaletten geçer yol.
Öleceğin günü değil, öleceğini bil.
“Her nefis ölümü tadacaktır” tadacak dil.
Ölüm; Var olan gerçek, yokluğa perde
Fanilik, ölümü yaşamak, derman-ı derde
İnsan sadece bildiklerini konuş sa,
Ve sonra yerinde ve zamanında sussa,
O kadar sesiz ve sakin olur ki dünya,
Bir o kadarda, mutlu olunur dünyada.
Gülmek için, mutlu bir anını bekleme,
Tebessüm edemeden, kalırsın rüyada.
2001