Tuvaletin Kapısı Şiiri - Veysel Şimşek

Anlamadım ne çileli burunmuş,
Bacanakta suç yok burun sorunmuş,
Yak dedik ışığı ama erinmiş,
Nerden çıktı tuvaletin kapısı.

Ne zalimmiş tuvaletin kapısı,
Doktordan imarlı burun yapısı
Komik oldu güldü hepten hepisi,
Nerden çıktı tuvaletin kapısı.

Durmaz kaynanası eder teselli,
Yazık sümüklünün durumu belli,
Bacanakta bende ölmeyiz ecelli,
Nerden çıktı tuvaletin kapısı.

Burun ceza çeker düşmüş yargıya,
En sonunda mahküm olmuş sargıya,
Burun değdi kapıdaki sürgüye
Nerden çıktı tuvaletin kapısı.

Yazık günah bacanağım masumdu,
Estetikli burun ona hasımdı,
Yıl ikibin onbir sekiz kasımdı,
Nerden çıktı tuvaletin kapısı.

Koskoca kapıyı nasıl görmedi,
Çarptı kapı ama adres sormadı,
O gün şiir yazdı Şair durmadı,
Nerden çıktı tuvaletin kapısı.

Bacanağım hoş karşıla sen beni,
Şir yazdım meşhur ettim ben seni,
Hiç unutmam sekiz kasım o günü,
Nerden çıktı tuvaletin kapısı.

Sazda değil sözde kalır anılar,
Hep söylenir dilde ilginç konular,
Veysel derki; dertli olan iniler,
Nerden çıktı tuvaletin kapısı.