Tutuşturdum sözlerimi

Zeytin gözlü düşlerimden kalan
Elyazman düşüyor,açık unutulmuş odama
Hayatını yorduğun gurbet yerlerinde
Rüzgar yine aynı rüzgar bırak getirsin seni bana
Aşkın güzel senin ne zaman yağmur yağsa..

İhmal edilmiş bir yüzü,terkedilmişlik
O yüzü kovmak istedim.
Fersiz bir gün ışığında, büyük sessizlik
Suyun sesine eşlik eden salkımsöğüt yaprakları
Hassas parmakların senin.
Irmağın vazgeçilmez cilalanmış taşları
İkindi güneşi oluyor dört duvarla çevrili dünyama
Bu duvarları ateşli sözlerle tutuşturdum,
Düşlerimin en güzelinii zühre'nin gülümseyen saçlarına..

Zor günler küçük bir dağ topluluğu,ellerinin arasında başım
Üzüntüler yüreğimi sıkıştırıyor,tut ellerimi biraz sevinsinler
Hayatımın cömert koruyucusu aşk geç buldu beni
Rüyalarıma sığındım umutlarım hiç geçmedi
En yorgun yıllardı yalnız kalınan geceler …

Mustafa kaya
22.042006 / Beykoz