Tutuşturdum Anılarımı...

Son Bahar Geldi Döktü Yapraklarını
Akasya Ağacı...
Beni Bütürn Benliğiyle,Sevgisiyle Saran Ağaç
Titriyordu...

Ümitsiz Kaldı Yalnızlıktan Titreyen
Kalpler...

Isıtmadı Hiçbir Düşmüşü
Bir Bardak Çay İle Bir Bardak Kuru Ekmek

Şizofreni Benliklerim Arttı...
Sildim Dünyayı,Yarını Yarınları

Evet Hep Doğruları Haykıramadım
Zalimlerin Hayasız Yüzüne

Ama Hep Mazlularla Düşmüşlerle Beraberdim
Onlarla Ezildim,Onlarla Üzüldüm
Hiç Yüzüm Gülmedi Belki
Sevmedim, Sevilmedim

Selmedim Yaşadığım Onca Güzel Anıyı, Anılarımı!
Karaladım Sayfalarca Adını
Sonra Çaktım Çakmağı
Tutuşturdum Mihri Ve Ayı...