Tutuştur Şiiri - Nil Alaz

tutuşur
iki tende amansız bir yangın...

haminnenin rahmine gizlice düştüğümüz an
yazılır silinmeyen alınyazısı
görünmeyen
bir kalem
bir kömür parçasıyla
çizilir kaşımız gözümüz ellerimiz
dizilir gerdana beyaz siyah pembe inci
yoğrulur sabır hece hece ezgi

gözlerde sırlı açar binlerce gül goncası
büyülü kokusuyla uçuşur
bir yeşil yaprak
dağların başında eser yıldızyeli
şeceresini çıkaramadığımız günlerimiz
omuzlarımızdan vakurlu süzülür sarı kumral kül
asılır bin bir irili ufaklı taşlı saçlarımıza
dolanır bahtımızın dişleri kırık tarağına
k a r d e l e n i m zorluğun çiçeği
zirvelerde bir avuç kar
al sakla... okşa...
içinde yaşat beni...

tutuştur
yansın bitli yorganım aşkla
dür bohçamı aydınlık şafaklara
yıldızları topla gecenin ayazında
savur gün görmemiş karanlıklara

tutuştur
sevi ile barışı
her bir zerresi doğum
her bir zerresi ölüm
ne çok savaştık
ne için
ne çok kan aktı boyandı kızıla evren
ne çok yol yürüdük çıkmaz sokaklara
ne çok aktı gözyaşlarımız
irin
beyhude mi yıkandık billur sularda

tutuştur
(boşluğuna) dik palamarla
sevinci taç etsin mağrur baş
birleşsin iki yaka dudaklarımızda
seker çimenlerde keklik sevdamız

tutuştur
yak
yürü be git yalan dünya
doyduk bir bardak suyla
yuvarlanıyoruz sonsuzluğa
t u l û a t ç ı
her bir nefes
i n s a n
i n s a n deyip geçme
sakınmadan
cennetin bahçesine koy bizi!