Tutuşmuş Arzular Peşine Şiiri - Yakup Icik

"Emine"

Arzular tutuşmuş peşine gidiyor emine
Annesinden kalma o endamlı güzelliği
Lakin; felek gün yüzünü hiç göstermedi
Kandı aşki için, savruldu çöllere, kavruldu
Sönmemiş bir volkan gibi içten içe yandı.

Yıllar geçti, onca seven sevilen aşk ile geçti
Girdiler gönül bağına içe içe aşkın şarabını
Geçtiler kendilerinden, geçtiler bu dünyadan
Geçmeyen bir emine yoklugunda aşkının
Nice dilek diledi eremedi sevdiğine, emine.

Bu yazgı bir lütuf mudur nedir, gönül yaralı
İçinde bir bilsenin eminemin sıcaklık saklı
Hala salınır gözleri uzaklara, dalar gider
Ağıtları renk cümbüşü dayanılmaz bir acı
Göğe erer de figanı duymaz kimse sesini.