Hüzünlü Bir Islık Gibi Dokundun Düşlerime
Zamansız açmış bir freesia gibisin
Gözlerinde eski günlerin solgun hüznü
Belli ki uzun ve zorlu yollar çiğnemişsin
Rehin almış asi yalnızlıklar gülüşünü..
Nice fırtınalar yaşamış körpe yüreğin
Sabrın ve sevdanın nice sırlarını öğrenmiş
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta