Fırtınadan kopup gelen bir çığlık
Hayatın içinden gülümseyen bir sima...
Ne vardı ki çığlık atacak
O kadar gülümsenesi şey varken
Her yeni günde eskilerden bir parça
Yolda yanından geçen bir insanın
Anılardaki suratı unutulmuş biri olma ihtimali belki de...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta