Tutunamadık.... Şiiri - Ferit Aslankurt

Ne sen ne de ben tutunamadık...hiç bir sevgi ve aşk'a..tutkuyu anlatan bir şiirdeki mısralara bile biz tutunamadık..Ne ben yaza bildim sana..ne de sen yorum yapabildin aslında hiç olmayanbir aşkın anlatıldığı beyaz sayfalara..Dedim ya biz tutunamadık..
Ne çok sevgililerimiz oldu bilirsin..hiç birinde yaşamadık biz ve aramızda olmayan ve hiç yaşanmayan aşkı bulamadık sevgili dediğimiz o insanlarda..Biz aslında hiç olmadık..hiç karşılaşmadık..hiç göz göze gelmedik ve ellerimiz hiç hissetmedi sıcaklığımızı...biz aslında hiç yoktuk ve olamdığımızdan tutunamadık..
Çocukluğumda kanadından yaraladığım küçücük bir serçenin yere düşmemesi adına..yaşamda kalmak adına verdiği mücadele geldi aklıma..nasılda geçirdi tırnaklarını ağacın dalına..ve salmadı kendini bırakmadı aşağılara..
Ya biz..
sana sorsam ölüm'ü düşlüyorsun..ben ise aynı keza...dedim ya biz tutunamadık..ne aramızda hiç başlamamış olan aşk'a ne de yaşama dair..biz tutunamadık...Biz hiç sevmedikte birbirimizi biliyor musun..kahrolası gidişlerde hiç ardı sıra bakılan da olmadık ki aslında..biz uykusuzda kalmadık hani..bir birine susamış iki tenin birleşmesi de yaşanmadı ki rüyalarda..Sahi bizim düşlerimiz de olmadı ki...diyorum ya biz tutunamadık..
Nikotin kokulu ellerimde yazılmaya hasret şiirlerim de olmadı benim..tozlu sehpamın üzerine bir değilde iki kadehte koymadım ben..ve şarabın sarhoşluğuda olmadı hiç..kestane karası gözlerinin de...
Sen parmak uçlarında hiç üşümedin..ve kullanmadın hiç parmaklarını gecenin ala şafağında...hünerli...ve ben hiç dokunmadım parmak izlerine..ve ben hiç koklamadım siyah hırkanı ve kimseyide sarmadım sen diye..
Bunlar hiç yaşanmadı aslında..ve biz hiç bir zaman olmadık...ve YARİM tutunamadık...