İncir diker ocağa;
Tütün denen şu illet!
Ölüm dayar şakağa;
Bilin artık ey millet!
Yakışmıyor femlere;
Zehir dolu o zıkkım!
Vesileyse semlere;
Deyin artık ben yok’um!
Madem yoktur bir karın;
İçme lütfen zararı!
Dört bin zehirli nar’ın;
Hiç olur mu yararı?
Önce yanar keseler!
Yanar sonra ciğerler!
Aldırmazsa kimseler;
Yanar bir, bir diğerler!
Yüz kişiye zarardır;
Bir kişinin dumanı!
O, ağulu bir hardır!
Yok bu işin gümanı!
Alır eller parayı;
Kalır kula kanseri!
Sarmaz kimse yarayı;
Gelir eceller seri!
Tanıyorum onu ben;
Hiç anlatma tütünü!
Sakın içme onu sen!
Zehir, zıkkım bütünü!
İntiharsa niyetin;
Asla onu yeğleme!
Varsa zerre kıymetin;
Nihayet ver eyleme!
Atıp onu elinden;
Alma kat’a bir daha!
Af dileyip alinden;
İstiğfar et Allah’a!
Abdullah Toroslu
14.04.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 14.4.2012 13:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Toroslu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/14/tutun-denen-bir-illet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!