Tutuluş Şiiri - Hatice Güzen

Kenarımızdan sarkıyor dünya,
bir ucunda ellerimiz,
diğeri uçurumun boşluğunda
kalbimiz.

Ellerimiz, bir dal gibi
çatlamadan taşıyabilir bizi.
…
……
Düşmenin bütün ihtimalleriyle
birbirimize doğru uzanalım.

Avuçlarımız,
yerçekiminin adaletini bozsun.
……
…..
….

Sular bile kabarmaz aslında
……
……….
..
hiçbir şey insan kadar güçlü duramaz dünyada bak ve gör
…..
………
……

O görünmez bağa takılalım
…..
……
…

Aslında hiçbir kenar da keskin değildir
göreceksin uzandığında
….
………

Düşüş,
bir başkasının yüreğine çarpınca,
uçmak olur.

……
..
………
birimiz tutarsa,
diğerimiz tutulur,
ama ikimiz de kurtuluruz.