Naif bakışların kirlenen zamanlarında,
Sürunu üflüyor azrail, şu zifiri karanlığa.
Kelimeler düğümlenirken, sır bogazlar
Gamsız, kedersiz alemde keyif çatıyor.
İliklerine işleyen yüz kızartıcı meşgalede,
Düşündes insan fikri, mum gibi sönük.
Dört mevsim değil miydi ya şu aşklar?
Vekaletlerin koynunda, sevgisiz şimdi.
Gömülü sandığın geşmiş, unutulmaz
Akan suya, avuçla bend hiç tutulmaz
İrkilen zamanların deliksiz uykusunda
Bekler günahlarla, her daim sahtinde.
Selamete erdin mi, geçti de şu zaman
Bak gömüldün yalnızlığa, er ne yaman
Felek bırakır mıydı sanıyorsun keyfini?
Aynalar değil, o senin için dışın yalan.
Kayıt Tarihi : 7.6.2017 20:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!