Dilim kilitlenmiş, hapsolmuş gözlerim.
Kimsesiz odamın alçak tavanına.
Ve yine coşmuş sol yanım,
Aklım, mazinin rafa kalkmış sayfalarında.
Dünleri bir kez daha bugün gibi yaşadım.
Dünlerde yaşadığım kadar bugün yaşamadım...
İrkildim, bir el dürtmüşçesine...
Ve hissettim gözlerimden akan yaşları.
Bir değil, binlerce ölüm gelip geçti,
Değişmedi insanların hayata dair telaşları.
Ben her gece yatağıma bir ölü gibi uzanmaktayım.
Ve har sabah yeniden, yeniden doğmaktayım...
Kayıt Tarihi : 6.9.2003 00:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Üstündağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/09/06/tutuklu-ozgurluk.jpg)
Dünlerde yaşadığım kadar bugün yaşamadım... ' burayı çok sevdim...tebrikler...
Dünlerde yaşadığım kadar bugün yaşamadım... '
Tebrikler
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
TÜM YORUMLAR (3)