sen dildesin, ben dilin nefesinde
küskün gülüşlerin yüzünü okşayan muhabbetinde…
sen güldesin, ben o gülün seslenişinde
şimdi anlamsızlığa baş koymuş bir yürek elimdeki
gidişinin cilvesiz ayak izleri tuvalde…
rüzgar girmiş ressamın fırçasına
tutuklu bir akıl ile bir başıma
ömür nöbetinde, emanetimi taşıyorum
aşka
yine uzaktan
el sallıyorum sevgili…
27/07/2006-23:45
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 16.8.2006 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)