kayıplardan ve kan kokulu topraklardan yeşeren bir yoncaydı hayat,
ağıtlarla ve kardeşlikle söylenen türkülerle büyüyen ve rengini küllerinden alan,
arkası güneş, arkası aydınlık dağların ardını göremeden,
ve uzanamadan kollarıyla gelecek zamanlara,
koynuna alır tutuk düşlerini...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta