Tutudan Çıktı Gönlüm Şiiri - Ozan Efe

tutudan çıktı gönlüm
zora düştüm zorlarım
geldim arkada önlüm
kora düştüm korlarım

uğultusundan boğan
günbatmadanı soğan
ısındım güneş doğan
hora düştüm horlarım
çora düştüm çorlarım

yokuşunda durduğum
tokuşunda vurduğum
okuşunda yorduğum
mora düştüm morlarım

sanrım ötesinden düş
tanrım yeteninden düş
yanrım dedesinden düş
bora düştüm borlarım

güllerden serenadım
göllerden yeren adım
çöllerden deren adım
dora düştüm dorlarım

incecikten bir yoldan
ikindin gölgen çuldan
bir tas içtiğin sudan
fora düştüm forlarım

sonsuzluktan bakıştı
yıldan kürek çakıştı
dantelinden nakıştı
gora düştüm gorlarım

mordan maviye deniz
zenginlikten gideniz
ardında hep yedeniz
lora düştüm lorlarım

yalısında mı donmuş
çalısında mı yonmuş
kaynağına mı yunmuş
pora düştüm porlarım

ayrılık ateşten kor
hepsinden bilene zor
gözlerin ucunda mor
şora düştüm şorlarım

ozan efem turnadan
su içtiğin kurnadan
zırt delikli zurnadan
tora düştüm torlarım

190911denizli