ferman dinlemez tutsak ömürlerin vurgun yarası
baharlarda maziler konuşur yangın vakti kan kızılı
ayaz gecelerde suskunlaşır sevda dönülmezin hazanı
savrulunca bir avuç toprak bile sararıp kalmadı
kör kuyularda kendini yitirenlerin özü yokluk
kaçarak varılmaz menzile destanı olan varlık
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta