Depreşen duygular içimde durur
Köşeden köşeye biçimde vurur
Değişken duraklar geçimde yürür
Tutunduğum dallar nedense kurur
Yaşam sillesinin tutsağı olduk.
Yıllarca umudun koştuk peşinden
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta