Depreşen duygular içimde durur
Köşeden köşeye biçimde vurur
Değişken duraklar geçimde yürür
Tutunduğum dallar nedense kurur
Yaşam sillesinin tutsağı olduk.
Yıllarca umudun koştuk peşinden
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta