Tutsak Şiiri - Sinan Okur

Ağlıyorsun
Görüyorum, bilmem kaç arşın öteden
El ayak çekilmiş geceden
Sevdanın kor ateşinde yanan
Hüzünlü düşler kuruyorsun.
Yalnızsın
Hayatın bütün yükünü omuzlamışsın
Ben sürgün yemiş,derbeder
Ben çaresiz
Ben tutsak.

Yaşıyorsun
Anlıyorum, bilmem kaç gün önceden
Boynu bükük çiçeklerin
Gül bahçemiz viran
Bahar kutuplar kadar uzak artık
Soluk bir gecenin sabahında.
Kızgınsın
İçinde dağ gibi deli dalgalar
Ben dört duvar arasında heder
Ben mahpus
Ben tutsak.

Yazgımsın
Züleyha’msın, bilmem ervah-ı ezelden
Sana mühürlenmiş yorgun gönlüm
Güller yağıyor gül yüzüne
Kokunu duyuyorum soğuk zindanlarda
Bütün duygularım ağır sevdalı
İnadına direniyor yorgun yüreğim
Yanmışım
Ben sana tutsak
Ben sensiz
Daima tutsak.
S.OKUR 10.04.2017