Şizofren Şiiri - Sinan Okur

şizofren benliğim
kırık dostluklar kurdu
hasret ve kederle.
biri her zaman sağımdan
yürür biri de solumdan.
aşındı kaldırımlar voltadan.
daraldı gökyüzü gitgide
hayallerin ufku karardı
sevdam siyaha döndü.
hasret:
şahlanan bir at bir at gibidir
düşlerle yemlenir
bir yanardağ misali ansızın
alev alev şaha kalkar sağımda.
keder:
içli içli ağlar
bulutlar imrenir gözyaşlarına
sensizlik uzadıkça tükenen
tükendikçe yenilenen
bir ankadır solumda.
ben ise,
hiç bir kalbe girmemiş
bakir bir sevdayı yüklenmişim kaf dağında
gözümün ufkunu aydınlatan
bir ay yüzlü peri azığımda.
yıpranmış ayaklar voltadan
haber gelmez hiç güvendiğim dağlardan.
S.OKUR 14.05.2017