Tutsak Şiiri - Z. Naz Ergun

Zindanındayım lanetli şatonun
Tutsak bedenim karanlıklara...
Ben bir başıma,
Bir de gitar çalan lüleli kız
Parmaklıkların diğer ucunda.
İnce tül perde olsaydı karanlığım,
Düşlerim beni atabilseydi
Yüreğimin gittiği yere
Şimdi çoktan gitmiş olurdum
Orta çağa...
Belki bir köle, belki de o devrin ozanı...
Yıllarca söylenirdi dilden dile aşkın
Eskimez lisanı...
Akıbeti belli olmayan bir padişah olurdum
Belki de,
Ya da aşina bir gülüş,
Gitar çalan lüleli kızın yanaklarını kızartan.
Tutsak benim,
Vurgun benim,
Tükenmedi, tükenmez umudum.
İşte yine lanetli şatonun zindanındayım.
Bir ben,
Bir de gitar çalan lüleli kız
Parmaklıkların diğer ucunda...