Yüreğinde alevi gördüm, yüzünde bir tutam acı.
Pişmanlıkla karışık nefreti ve içindeki keder yumağını.
Kapkara alın yazısının altında, güleç bir yüz berraklığı.
Soluduğum abu-hayatın her zerresinde yaşam gördüm.
Özdeşleşmiş bir yalnızlık, isyan-ı beşer gibi doğal.
Kapılar örtünmüş üstüne adına umut denilen ne varsa.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
