Tutmazsa Dikiş Şiiri - Evrim Evrensel

Efeleniverdi güzelin biri,
Tutmazsa tutmasın bu dikiş dedi.
Oysa tutsa idi;
Libas olur,
İnsan giyerdi.
Tutabilse idi keşke...

Tutmazsa tutmasın dikiş,
Varsın olmasın libas,
Sizlik olur hepsi bu;
Yani libassızlık...
Çare çok, çaresizlik yok,
Herşeyin bir çaresi var,
Hatta her şey çaredir,
Çaresizlik bile...
Hayatın kendisi çare ölüme
Kendisine bile;
Libaslar mı vardı önceden;
Dikişte öyle...
Ama insan hep vardı
İnsana gelen Ar'dı
İnsanı libası sardı,
Libası da;
Dikişi var eden de,
Her şeye çare bulan da insandı.