uymaz bir türlü hesabım;
tutturamam sevincin vaktini.
hep kıl payı kaçırırım
mutluluk trenini.
ne zaman ki ayrılık olacak,
nedense herkesten önce
ben gelmişimdir perona.
beklerim, boynu bükük,
hasret trenini.
ve, hep tehirli gelir
o uğursuz heyula.
ağırdır yükü çünkü.
kimsecikler kaçırmaz,
kaçıramaz bu treni;
aynı benim gibi.
Kayıt Tarihi : 16.4.2012 21:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!