Tutmasın Dileklerin Şiiri - Enes Ulusoy

Beni benden eden yar beni candan eden yar
Tutmasın dileklerin bir daha gülmeyesin
Ey gönlü yapayanliz uçsuz bucaksız diyar
Tutmasın dileklerin bir daha gülmeyesin

Bilsen nasıl nefretim bir okadar hasretim
Ardında bıraktığın hem öksüzdür hem yetim
En vahşi ihanetle parçalanırken etim
Tutmasın dileklerin çekmeden ölmeyesin

Aylar günler geçiyor sen gideli yanımdan
Seni öyle sevmiştim canımın en canından
Yapayanlız kalasın kuş geçmesin dalından
Tutmasın dileklerin çekmeden ölmeyesin

Nedametle vurdukça basımı ben taşlara
Melekler lanet eder sana akan yaşlara
Kimse dönüp bakmasın o hilalsi kaşlara
Tutmasın dileklerin kimseyi sevmeyesin

Yazmayacağım diye ettiğim tüm yeminler
İnsanlar bu sevgiden nasıl böyle eminler
Herkes güler eğlenir aşığın gönlü inler
Tutmasın dileklerin feryadım bilmeyesin

Bı günahım öylesi, tertemizken sevmiştim
Bir adıma mecal yokken koşa koşa gelmiştim
Zannettim ben sevdaya tek seninle ermiştim
Tutmasın dileklerin cennete girmeyesin