Tutkunun gözleri... Şiiri - Kelebeğin Düşü

Nedir aziz kılan, şu iki çift gözü 
Yankilandi durdu bu soru ruhumun odalarinda nasilda sessizce
Ama harf harf 
Ama hece kaygısı taşımadan
konuşan gözlerdir
Çığlık çığlığa kimi zaman 
Kimi zaman buğusuyla aşkı haykıran 
Ki , gözler aynasıdır ruhumuzun

Bir çift göz depremi oldu kalbimin 
Dehlizlerinde boguldugum o aziz gözler 
Daldıkça o okyanus gözlerine 
anladimki acılarını sakladığın sokakmis o gözler 
Kirpmadan tek tel kirpigimi
bakışlarımı pansuman eyledim elagözlerine 

Vakit gece haliç sokaklarinda 
Berduş gibi geziyorum savrularak 
Alacakaranliği yorgan gibi örtuyorum göğsüme
Ve oda ne 
bir çift düş güzelliği görüyorum gözlerinde 
gecenin güneşi oluyor , ışıkla parildayan 
Bir tene filiz veriyor bakışların 
tutku kokan , aşkın çığlığı çınlıyor gözbebeklerinde  
Gözlerinki artık şifasıdır hüznümün 
Kimsesizligimin kalabalığıdir gözlerin...
Gözlerin ilham perisidir tüm aşk fisiltilarinin ...

Şimdi mevsim ilkbahar 
iç titreten bir bakışındır ilk cemresi bu baharin 
Ve artik tek tohumdur 
Tutkunun , aşkla dans ettigi ateş gözlerin ...