Tutkunturap Şiiri - Seyfi Karaca

Tutkun turab
Hepberaber sevda solosundan hasat harmanlayan hancereler
Kendini okuyan askin yazdigi kitaptan her tembihe caresiz
Calan söyleyenlerle kimi zaman
Kendi suyuna durgun denizde kimi zaman yaban firtinalara kopuk karayel
Koytu koylardan gün agirlayan dalgakiranlara vurgun sualde
Cig düsmüs sabah mahmurluguna nemli bir yaprak gibi
Su damlasina tenini bulastiran orkidenin ahvalinden
Topraga kayip giden sizintilarla tutkun turab
Süzülüp bazan adsiz yagmurlara
Sinip azap icinde kivranan bulutlara
Dökülüp devrilip bahcesinde bahar uyandiran topraga
Kimi zaman kendi huyuna yercekimleyen salkimlara sacak
Kimi zaman gölgeyi günese savan saran salkimlanan dallara
Kimi zaman kirik kilitli dümensizleyin berabersolo
Morda menekse alda gül sümbülde seyyah tutkun turap fena
Her kimse ve her nesne sevmek özünden, tutkunturap asktan yana
Turac turaca
Turna turnaya
Insan insana…..

Seyfi Karaca…………Subat / 14