Tüter buharı papatya çayının

mart ayazında
sana papatyalar getirdim
beyaz sarı
bir parça ısınalım
içimiz ısınsın
kışın en kasvetli günlerinde
nefesimiz solusun
sarı papatya koksun hislerimiz

beklerken vazoda çiçek
masa üzerinde açarken rengarenk
pencerede poyraz
camların ardında
soluk soluğa

akşamsefalarının açtığı uzaklarda
yerle yeksan zaman
sonrası bir nefes almak kadar
belki görülen bir düş kadar
pembe
beyaz

içimiz yıkık viran
sükut-ü isyan
susuz çöl
birkaç mısra
birkaç şiir tozu
sürüklensin zihnimizin girdabına

eskimiş sırlarımız bir bir
karlarımızı delip can versin gönlümüze
yaksın ateşini tutkularımızın
kış sabahında
bir kardelen
gizli gizli tutuşsun ellerimiz
en kuytu köşelerde

uçsuz bucaksız denizlerde
gemilerimiz
dalgalar boyu sürüklensin
firari düşlere
ıssız yerlere
elveda deyip geçsin
deniz fenerimiz
hüzzam şarkılar söyleyerek
her ayrılık sonrasında

aslında gelip geçen
göz açıp kapayıncaya kadar
bir çırpıda bir şey anlamadan
yağmurlar süzülürken saçlardan
biraz ıslak
biraz dağınık
ardında kaç sevda masalı
gök kızıl
gözler kızıl

dışarıda rüzgar sesleri
evlerin bütün ışıkları yanık
istasyonsuz karanlığa parıltılar vurmuş
gecenin son faslı
kaç yüz çığlık
usulca
yüreğin ta derinlerinde
sancısı gizli hüznün
iksirli efsunlu
çileli

tüter buharı papatya çayının
üstüne bir de sigara
ruhumun duvarlarından sökülür sözcükler
onca kelimeler içinde adın
zihnimin köhnesinde
çarmıha gerilmiş

henüz bitmemiş şiirde
birer deniz kuşu ikimiz
orta yerinde masmavi bir denizin
üstümüze yağmur yağar
sarı saçlarının uçlarından
damla
damla

susmayı öğrendik
bir cezm gibi
dirhem dirhem
akmayı
öğrendik

redfer