Tüten Baca Yanan Ocak Kalmadı

Köyleri ilk önce gençler terk eti,
Tarlalarda pancar burçak kalmadı.
Kapandı okullar eğitim bitti,
Köy yerinde hiç yumurcak kalmadı.

Karlar eriyince yağınca yağmur,
Yumuşayan toprak olurdu hamur,
Sokağı meydanı kaplardı çamur,
Batıp çıkan ayak bacak kalmadı.

Yanmıyor tandırlar kurulmaz saclar,
Evini bekleyen köpekler açlar.
Çürüyor yerlerde kuru ağaçlar,
Odun kesen balta nacak kalmadı.

İnsanlarım unutalı takası
Gelmez bir araya iki yakası
Kullanan yok paslanırdık makası
Bağ budayan bıckı bıçak kalmadı

İneği koyunu sattık kasaba,
Allah bir gün kulu çeker hesaba.
Evlattan habersiz anayla baba,
Sığınacak emin kucak kalmadı.

İhtiyarlar kışın şehre iniyor,
Hanelerin ışıkları sönüyor,
Köyler ıssız harabeye dönüyor,
Tüten baca yanan ocak kalmadı.

Şu kirlenmiş havasıyla şehirler,
Köyden gelen insanları zehirler.
Yazık size Ayşe Adem Tahir'ler,
Oynanacak köşe bucak kalmadı.