Tutarsız Aşk Ve Sonsuzluk

Rüzgarla yaprak olur saçların savrulurlar
Denizle mavi elbisenin etekleri dalgalanır
Öğle güneşi ile büyüyen göz bebeklerin
Yeşil bakışlarını benden alıp götürürler

Kaldırımlardan izlerin silinir birer birer
Duyulur ezan sesi bizim şarkımız çalarken
Işıklar söner seni takip ettiğim yollarda
Bir elim yüreğimde diğeri telefonda

Geçmezsin geçtiğim sokaklardan ardı sıra
Bilmezsin yalnızlığı bu tozlanmış hayatımda
Görmezsin yağmurla dolu gözlerimdeki yaşları
Sevmezsin beni sevmek ihtimalini bile rüyalarında

Attığın her adım tahta bir yol, gürültü dolu
Benim adımlarım bir o kadar yorgun, bitkin
Senin verdiğin acılar zamansız, vicdansız
Benim sana sunduğum aşk tutarsız, sonsuz...