Tutanak... Şiiri - Mesut Dursun Artvinli

Kimi görsem yüzünde bir göz yarası, gönlünün karanlığına bırakılmış bir yüz parlaklığı.
Adın yeni bir anlamdı türkçede.Ne zaman şiir yazsam sana, içinde ne kadar gizli özne varsa hepsi deşifre edilşmiş mısralardaki buğulu bir edebiyat kaygısı…
Bütün sözler özünde kalmış aslında yani söylenecek çok söz yok özünde ve özünde tek söz bir çift göz olmuş söylenmeyen …

Öyle yüksek makamlarda çalıyordu paslı bir keyifle duyduğum herşarkı ve ben yüzüne yapılmış her şarkıya özenle vokal yapıyordum kendime.
Yüksek rakımlardan düşmüş bu aşk, bir yayla molası arasında; üşütecek Kadar yalnızdı bu zılgıt melodisi ve özletecek Kadar çok kilometer vardı gözlerim ile yüzün arasında, nerdeyse araya bir şehir sığacaktı…
Tutunacak kadar gerçekçiliği vardı hala, resmi tutanaklarda bu suçun.

Sırf sen bakıyorsun diye gözüne değen iklim, ilk kim ortak olursa bu suça onun gözünde eylül kalacaktı hep…