Tutamaz Oldum Ben Şiiri - Aşık Fani

Seneler geçiyor, ömür bitiyor
Aklımda yaşımı tutamaz oldum.
Sonuna yaklaştık, güneş batıyor
Sallanan başımı tutamaz oldum.

Tâkatım kalmadı, titrer ellerim
Yakın iken uzak oldu yollarım.
Unutuldu gitti iyi hallerim.
Akan göz yaşımı tutamaz oldum.

Kamburlaştı belim benzer omaca
Ulaşılmaz gayri hiçbir amaca
Altınlar yağsa da garşı yamaca
Varıp da işimi tutamaz oldum.

Acılar, sızılar cana siniyor
Ne ara veriyor, ne de diniyor.
Tulumba misali kalkıp iniyor.
Kehleyen döşümü tutamaz oldum.

Yıkıldı çardağım, düştü hamağım
Paslandı hafızam, zihnim, dimağım
Laçkalaştı çenem, silik damağımü
Ağzımda dişimi tutamaz oldum.

Direncim kalmadı sucuk gibiyim
İpliği çekilmiş boncuk gibiyim
İradem tükendi çocuk gibiyim
Afedin çişimi tutamaz oldum.

Divane Fânî’ yim engin bakarlar
Bize Moruk diye isim takarlar
Bir bodruma üste çıkarlar
Yanımda eşimi tutamaz oldum.