Bu koca şehrin kalabalık caddelerinin
Her köşe başı halen sen kokarken,
Kim bilir nerelerdesin?
Fark ettirmeden birbirimize
Yaralandık mı,
Yarımlandık mı,
Yağmalandık mı bilmiyorum,
Bir ayağımız geride kaldı,
Tek ayakla yürüyoruz şimdi.
Yağmurda ıslanıp doluda yalpalasak da,
Kara, tipiye, lodosa aldırmazdık ikimiz,
Nerede bizim acıya da sevince de
Omuz omuza yürümemiz?
Yolumuzda açılan onca hendek
Ve vurulan ketlere rağmen
Hiç pes etmeyip yine ilerliyorduk ya,
Nerede sevgili, hani o günlerimiz?
Aşk vardı hedefimizde
Her düşme sonrası tekrar
Ve daha güçlü kalkıp ilerlememiz nerede?
Kırılan hayallerimizi yen içinde taşırdık
Hem de hiç gocunmadan,
Hani biz doğuştan kavlenmiştik
Ve el ele yürüyecektik her çağda?
Yüreğimizi paralatsak bile kafesini korurduk.
Küfesi yıkılsa bile ruhumuzu tutuyorduk ayakta,
Hani sevgili o günlerimiz nerede?
Hangi zaman kırılması yitirdi bizi?
Biz olmaktan çıkıp sen ben olduk şimdi.
Hangi melun duygu yitirdi dağ kadar sevgimizi?
NİMET ÖNER
Oysa şah damarı kadar yakın
nefes kadar sıcaktık biz
şimdi sen yıldızlar kadar uzansın
bense eli kolu bağlı çaresiz.... // Canan EREN
Kayıt Tarihi : 20.2.2015 23:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli dostum Naime Özeren'in ''Yitik'' adlı çalışmasına ithafen yazmış olduğum bu çalışmayı kendileri tarafından paylaşmam husunda ricada bulunmuştur.Ricasını kırmamak adına paylaşıma sunuyorum.İyi okumalar.
ne demistin?
niçin caydın sözünden?
sonra sorardı
hangi kara kedi ayırdı bizi ?
şiiriniz güzeldi.kutluyorum.
Çok güzeldi şiiriniz... Duygular, eşini kaybetmiş, kafeste çırpınan bir kuş gibi... Gönülden kutlarım. Güzellikleri paylaşmak dileğiyle sevgiler ve selamlar... Dilerim hep mutlu olun...
Duygu yüklü seslenişleriniz daim olsun kardeşim,
kutluyor saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (18)