Kelebekleri tut göğsümde uçan
Efsane aşkları tut
Kaçtı derken tren isini
Martının yanında vincin resmini
Zamanda kaybolmuş
Sesini tut rüzgârın
Öyle ölçüsüz ol
Öyle çözümsüz
Tutmayacak dilekler tut
Tut ucundan sökük sevdaların
Nefesimden tut sevgili
Kayıt Tarihi : 26.10.2007 21:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Unutmayıp bir de efsane aşkları akılda tutmak gerekmekte örnek hipotez için. Ölçüsüzlük ve çözümsüzlükteki dilekler tuttu, nefese yaradı.
Öyleydi.
Her yaşta başka türlü geçilen
Aşkın bir yolu vardır
Her yaşta biraz gecikilen
Gökyüzünde yalnız bir yıldız arar gözler
Gözlerim
Aşkın kuzey yıldızıdır bu
Yazları daha iyi görülen
Ben, öteki, bir diğeri ona doğru ilerler
İlerlerim
Zamanla anlarsın bu bir yanılsama
Ölü şairlerin imgelerinden kalma
Sen de değilsin. O da değil
Kuzey yıldızı daha uzakta
Yeniden yollara düşerler
Düşerim
Bir şiir yaşatır her şeyi yaşamın anlamı solduğunda
Ben yoluma devam ederim. Bitmemiş bir şiirin ortasında
Darmadağınık imgeler, sözcükler ve kafiyeler
Yaşamsa yerli yerinde
Yerli yerinde her şey
Şimdi her şey doludizgin ve çoğul
Şimdi her şey kesintisiz ve sürekli bir devrim gibi
Şimdi her şey yeniden
Yüreğim, o eski aşk kalesi
Yepyeni bir mazi yarattı sözcüklerin gücünden
Dönüp ardıma bakıyorum
Yoksun sen
Ey Sanat! Her şeyi hayata dönüştüren.
MURATHAN MUNGAN
YALNIZ BİR OPERA şiirinden..
Odamda barınan bir kelebek havalandı, uçtu gitti pencereden, artık yaşanmaz bu evde diye.
Üzüldüm.
Kal dedim.
Gitti. Tutamadım kelebeği göğsümde.
Birden vinçler gıcırdadı. Yer altında. Gres yağıyla yağlanmış. Martılar savruldu. Dileklerimi unuttum.
Sökük sevdalar için bir iğne, bir iplik.
Parmaklarım ne zaman tutacak?
Tutacak.
TÜM YORUMLAR (6)