TUT Kİ SEVDİM Şiiri - İbrahim Affan

tut ki geceydi ve yağmur yağıyordu
ellerimde gurbet vardı
ve sen vardın
ve şemsiyem yoktu
bedenimi ıslatan yağmur
gönlüme şiir oluyordu
geceydi
gece beyazdı ve dost'tu
aydınlık yüzüme vuruyor
ve demli bir çaya dönüyordu
sözlerin

tut ki kaybolmuştum ve perişandım
gönlümde hüzün vardı
ve sen vardın
ve yolu bilmiyordum
elbiselerim yırtık ama temiz
yattığım yer kırlangıç yuvasıydı
yol bilmiyordum
ve yollar şiir bilmiyordu
sen şiirdin
ve elimi yakan sigaraya dönüyordu
sözlerin

tut ki tutabilirsen yüreğim vardı
gözlerim yanıyor
dilim tutuluyordu
ve sen şiir okuyordun
hiç bir şey yoktu
sen vardın
sen vardın ve her şey vardı
ağlıyordum
ve sen bilmiyordun
.........
.........
tut ki gönül düşürmüştüm
tut ki sevdim
ve tut ki ben öldüm