Tut ki birinci şubenin en iğrenç hücresindesin
Ve bekliyorsun işkencecini
Derin bir karanlık içindesin
Yalnızsın ıssız bir ada gibi
Yine de kaybetmeyeceksin umudunu
Işığını saklayacaksın yüreğinde
Senin ışığını çalmak isteyecekler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta